Dag 1 van de Sahara

20 september 2012: Tocht door de Sahara in 9 dagen

De Sahara is een prachtig stuk land, een flink stuk land, waar de N1 helemaal vanaf Tanger naar Mauritanië leidt, en langs deze route is dan ook voldoende bedrijvigheid. Vooral in het begin tot het midden zijn er dorpjes langs de weg en daarna komen er service-stations die de bestuurders van brandstof voorzien. Voor zowel de vrachtwagen als de berijder. Als vegetariër zijnde die wel vis eet is dit een ware gastronomische heerlijkheid. De wind staat erom bekend meestal vanuit het noorden te komen en heet is het niet meer eind september. Sterker nog, het regent één volle dag en de Sahara komt tot bloei! De tocht is bijna 1360 kilometer lang en ik neem 3 rustdagen tussendoor.

Dag 1: Goulmime naar Tan Tan

131.6 kilometer in 7 uur en 17 minuten

Gemiddelde snelheid 18 km per uur

Maximale snelheid 58 km per uur

Totale klim 560 meter

We staan om 7 uur op en zonder een fatsoenlijk ontbijt vertrekken we, dat wil zeggen: zonder thee en zonder rustig te kunnen zitten. Het is spannend, de tocht begint en de weg ligt nog helemaal nieuw en onbekend voor me. Na enige tijd is er zowaar een wegrestaurant waar ik verlate ontbijtthee drink en wat meer eet. Na 50 kilometer komt er een dorp aan dat verlaten lijkt. Even verderop is er een olieachtig benzinestation, geen echt station zoals de grote Afriqiua, maar een stok met een lampje eraan hangend en flessen gevuld met benzine. Bij de 80 kilometer begint een flinke klim over een heuvel, al die tijd gefietst te hebben tussen heuvels, in een soort van kom waar de wind recht in de rug stond als ik puur zuidwaarts fiets, dan rijd ik in de hoogste versnelling rond de 30 kilometer per uur. Vanaf deze heuvelrug wordt het ook enorm indrukwekkend! Hier staan cactusfruitverkopers, verkeer is druk en ik word weer flink aangemoedigd. Ik moet lachen om de bestelbusjes en trucks met hun onwaarschijnlijke techniek van opstapelen. Houten stoelen zijn zo vastgebonden dat ze buiten de laadbak bungelen, en nog steeds zo hangen bij de volgende stop wanneer ik ze inhaal.

De oceaan komt in zicht, de route gaat heel wat op en neer, op een prettige manier. Steve fietst meestal ver voor me uit en wanneer ik even ga zitten om wat te eten stopt er een gezinnetje, komt naar me toe gelopen en geeft me dadels en cake. In Tan Tan worden we onthaald door een groot aantal kinderen op hun fietsjes alsof we een beroemd stel zijn. We moeten ons laten registreren bij een check-post en in de avond geniet ik van een veel te kleine tagine pil-pil, crevette, terwijl Steve zeer heftig en tevergeefs alle vliegen weg slaat.

Ik ben onder de indruk van de eerste dag Sahara, de uitzichten zijn wijds en zeer indrukwekkend. Vele puntige bergheuvels, zachte rondingen, begroeide groene grond in vele tinten, zacht gele duinen weerspiegelingen in de verte, tafelachtige bergen. Er zijn ook heel wat wilde dieren, samen met de vele truckvoorruiten ook gesneuveld. Een roofvogel zonder hoofd, soort vossen met prachtig weelderige staarten en hun lichaam klevend op de in goede staat zijnde weg. De hele route is bezaaid met gebleekte botten en schedels en geeft een extra charme aan deze hele onderneming. De rit is mooi, ik had niet verwacht dat het zo onwaarschijnlijk mooi zou zijn. Ik sta weer vol kippenvel bij de harde afdalingen en de bedwelmende natuur. Dit is het! Het overtreft alles tot nu toe op de fiets en ik krijg dezelfde rillingen als wanneer ik naar de Mount Everest kijk vanaf het basis kamp of wanneer ik per jeep door Ladakh in Noord India rijd. Twee websites gelezen te hebben van andere fietsers door de Sahara gaf me nooit dit beeld…