Het verhaal van Surej

Surej werkt op de werkplaats van Bajaj, één van India’s grootste eigen producten, een gemotoriseerde riksja.

Zijn verhaal begint zo: de vader van Surej overlijdt en zijn moeder hertrouwt. De nieuwe vader verlaat zijn moeder echter nadat hij zijn been in een auto ongeluk verliest en keert terug naar zijn eerste vrouw. Nu is de moeder van Surej weer alleen, samen met zijn broertje en zusje. De moeder hertrouwt een derde keer en dit keer met een man die de hele familie ten gronde laat gaan. De man is drugsverslaafd en om aan geld te komen dwingt hij de moeder van Surej seks te hebben met de mannen die hij mee naar huis brengt. De moeder, voor de derde keer getrouwd, iets dat al niet veel respect oogst, is nu gedegradeerd tot prostituee en haar dochtertje is al gauw hetzelfde lot beschoren. Wanneer Surej zijn zusje verkracht ziet worden kan hij de ellende niet langer aan en loopt hij van huis weg. Hij stapt op de trein naar de grote stad Madurai waar hem niets dan verleiding te wachten staat. Er is een keus en een overvloed aan alles en voor een kind die nog niet vertrouwen kan op zijn wijsheid of in zijn kinderlijkheid in iedereen een hulpverlener of een pooier ziet, zal het eerder slecht aflopen dan dat hij een voorspoedige toekomst tegemoet gaat. Verstoken van een huis, van onderdak, van ouders, eten, vrienden en school. Ramachandran pikt hem er meteen tussen uit zodra hij aankomt in Madurai Junction. Ramachandran doet dit niet op een heel directe manier, maar rustig en vertrouwensvol. Dat is Surej zijn geluk! Er wordt meteen onderdak geboden; Surej komt in het opvanghuis waar hij elke ochtend en elke avond eten krijgt, klaar gemaakt door de vrouw van Ramachandran. Surej wordt opgevangen maar ook ondersteund. Zo heeft Surej nachtmerries, rotdromen waarin hij zijn kleine zusje opnieuw verkracht ziet worden en door hierover te praten met een bekwame dokter voelt de jongen zich stabieler worden. In school heeft hij geen zin. Liever werkt hij en als er geen motivatie voor schol is zal hij niet presteren en niet gelukkig zijn, dus wordt er werk voor hem gezocht. Werk waarin hij kan groeien, werk waarin hij een toekomst ziet. Iets beters dan poep ruimen of plastic collecteren. Surej komt terecht is een riksja werkplaats. Niet dat dit ultiem is, er wordt gewerkt van half 9 in de ochtend tot half 8 in de avond en alleen zondag is een vrije dag. Hij verdiend 12.000 roepies in een jaar (€ 185) en dit wordt op de bank gezet door Ramachandran. Over een aantal jaar kunnen ze zo hun eigen riksja werkplaats opstarten. De eigenaar waar de 16-jarige Surej werkt is een betrouwbare en gerespecteerde man, iemand die de kinderen niet uitbuit en de contractuele voorwaarden nakomt. Zonder iemand als Ramachandran is dit niet mogelijk.